Vernietig de gangbare economie. Lang leve de gesubsidieerde industrie

Ja hoor, amper is door de dierenactivisten met veel dreiging een 60 miljoen euro kostende project (goed voor 400 banen) gestopt of ze storten zich alweer met volle vaart op een ander doelwit: de pelsdierhouderij. De stratenmakers doen al geruime tijd het vuile werk en nu passen hun politieke kompanen de wurggreep toe.

Vandaag, 14 januari 2008, hebben de Tweede Kamerleden Krista van Velzen (SP) en Harm-Evert Waalkens (PvdA) samen een initiatiefwet ingediend voor een verbod op de pelsdierhouderij in Nederland. De SP en de PvdA willen dat de sector uiterlijk in 2018 zijn deuren sluit.

Van Velzen en Waalkens, wie zijn deze industrievernietigende politici, deze Haagse activisten die dik betaald worden en hun eigen ‘boterham’ weten te spekken met het geld van de belastingbetaler?

 Van Velzen laten ik vandaag nog even in de wachtkamer, zij komt later aan de beurt, eerst richt ik mijn schijnwerper op Waalkens en gebruik een fragment uit mijn boek Sinistra dat in eind 2006 verscheen.

EEN GRAANTJE MEEPIKKEN

Boer Harm-Evert en zijn vrouw Reina zijn eigenaar van een biologisch melk- en vleesveebedrijf (boerderij met 30 hectare grasland) in het beruchte dorp Finsterwolde. Het dorp ligt midden in het Oost-Groningse platteland, niet ver van de Dollart. In de periode 1900-1989 zwaaiden de toenmalige communisten langdurig de scepter en haalde Finsterwolde de wereldpers onder de naam ‘Little Moscow’. Ook de geboorteplaats van boer Harm, het 8,5 kilometer verder gelegen Winschoten, behoorde tot het rode bolwerk.

Finsterwolde en Winschoten vormen een deel van Oost-Groningen waar van oudsher een opstand heerste van landarbeiders tegen de veel rijkere landeigenaren. Eén van hun meest bekende leiders was de beruchte communist Fre Meis. Deze communist in hart en nieren vereenzelvigde zich geheel met de Sovjetunie van de dictator en massamoordenaar Stalin.

In de periode waarin boer Harm geboren werd zat Meis namens de Communistische Partij Nederland (CPN) in de gemeenteraad Van Winschoten. Gezien de sfeer en omgeving waarin Harm opgroeide is het dan ook niet zo verwonderlijk dat hij tijdens zijn opleiding aan de middelbare landbouwschool stage liep in onder meer de voormalige Oostbloklanden en China. En ook zijn militaire dienstweigering past in deze traditie.

Begin jaren ‘90 werden de gemeenten Beerta, Finsterwolde en Nieuweschans in het kader van een gemeentelijke herindeling samengevoegd tot de gemeente Reiderland. De politieke afkeer van de voormalige landarbeiders tegen de vroegere herenboeren (het kapitalisme) is er nog altijd springlevend. De bewoners stemmen voor het merendeel op linkse partijen en op de plakborden voor verkiezingsaffiches vind men meestal alleen de affiches van de PvdA, GroenLinks, de SP en de Nieuwe Communistische Partij Nederland (NCPN).

Tegenwoordig is het dorp Finsterwolde een nogal slaperig plaatsje waar niet zoveel te beleven is. Een paar winkeltjes, een zwembad, een ijsbaan en de biologische boer Harm.

Hij en zijn vrouw hebben twee medewerkers in vaste dienst en ongeveer 100 vleeskoeien en 150 melkkoeien. De dieren worden niet maximaal bijgevoerd met krachtvoer. Harm: ‘Dat laatste heeft als gevolg dat koeien gemiddeld minder melk geven dan in een reguliere melkveehouderij.’

Volgens Harm is zijn boerenbedrijf geen vetpot en draait hij het ene jaar met verlies, het andere jaar met een kleine winst, en draait hij over het algemeen quitte. Maar gelukkig zijn er subsidies. Want zonder zou zijn bedrijf geen ruimte hebben voor noodzakelijke investeringen en ten dode zijn opgeschreven.

In 2004 ontving hij (zijn bedrijf) in totaal een kleine 50.000 euro subsidie en … het ziet er naar uit dat de biologische subsidiesluizen in de toekomst nog verder open zullen gaan. Boer Harm heeft vertrouwen in de toekomst. Hij ziet de biologische markt als een groeimarkt.

 In april 2006 kwam Harm in opspraak. Nee, niet als boer. Al die tijd was hij namelijk ook Tweede Kamerlid van de PvdA en woordvoerder Landbouw.

Volgens berichten in de media had Harm-Evert Waalkens namelijk een ‘graantje teveel gepikt.’

‘In de media wordt het beeld geschetst dat ik onterecht informatie achterhoud over de inkomsten die ik krijg’, aldus Harm. Volgens Harm ontving hij geen salaris uit zijn boerenbedrijf, maar had hij te maken met ondernemingswinst of -verlies. Er vond een verrekening plaats van zijn vergoeding voor het Kamerwerk op basis van het belastbaar bedrag dat uit zijn winst- en verliesrekening volgt.

Als PvdA-woordvoerder in de Tweede-Kamer is Harm-Evert Waalkens één van de belangrijkste Haagse vaandeldragers voor de biologische landbouw, de milieubeweging en de boer in de Derde Wereld. (…) Hij wil behalve Nederlands belastinggeld ook meer Europese gelden om biologische boeren te steunen. Hij wil een hectaretoeslag en een vergoeding voor agrarisch natuurbeheer. In dit kader adviseerde hij minister Veerman om meer boeren in te zetten om de natuur te beheren.

Eigenbelang? In 2005 ontving boer Waalkens alleen al voor agrarisch natuurbeheer 4.589 euro.

Namens de PvdA vertolkt Waalkens een landbouwvisie die overeenkomt met oude communistische ideologieën overgoten met een nieuwe saus: een van overheidswege opgelegde biologische landbouw.

 Op 26 juni 2005 was hij te gast bij het AVRO-programma Nachtdienst.
Zij beschreven hem als volgt: ‘Waalkens is een typisch product van de jaren zestig: een linkse pacifist die niet terugschrok voor protest, het doorbreken van de hiërarchie en af en toe het ondermijnen van het heersende gezag. Dat hij biologisch boert, kunnen de traditionele collega-boeren nog wel volgen. Dat hij PvdA’er is, vinden ze vreemder. De meeste boeren voelen zich meer verwant met het CDA.’

‘Ze vinden het heel raar dat ik zo’n linkse rakker ben. (…)’, aldus Waalkens. En … hij is zeker geen gematigde socialist. ‘Want ik ben in de partij links binnengevlogen, hoor’, aldus het biologische Kamerlid.

Net als de oude Sovjets wil Waalkens een sterk door de overheid geregisseerd beleid waarin de werkwijze van de gangbare agrariër aan banden wordt gelegd en dat boeren die zijn ideologie volgen rijkelijk worden beloont.

Waalkens hanteert een meersporenbeleid voor het behalen van zijn doelen. Daar waar hij de subsidieregels voor de biologisch landbouw zoveel mogelijk wil bevorderen wil hij afschaffing van subsidies voor de gangbare landbouw.

Zo lanceerde hij in de laatste maanden van 2005 een offensief en pleitte tijdens de begrotingsbehandeling van het ministerie van LNV voor afbouw van de eerste peiler van het Gemeenschappelijk Landbouw Beleid (GLB). Deze pijler bestaat uit de directe inkomenstoeslagen, marktmaatregelen, exportrestituties en overige regelingen.
Volgens Waalkens zijn een aantal van die regelingen protectionistisch en werken ze handelsverstorend voor ontwikkelingslanden.

De landbouwpolitiek moet worden hervormd, al was het maar om de boeren in de ontwikkelingslanden kansen te geven. Maar deze uitgangspunten gelden niet voor de biologische landbouw. Die verdedigt hij al enkele jaren met ‘hand en tand’. Dat hebben enkele landbouwministers ‘aan den lijve’ mogen ervaren.

 Toen de voormalige minister Brinkhorst de omschakelingssubsidies voor biologisch boeren wilde laten verdwijnen stond Waalkens op de barricaden. Hij eiste geen gedraal, ‘geld moest rollen’ en met extra geld moest worden bereikt dat ministens achtduizend bedrijven omschakelden naar biologische landbouw. Namens zijn partij deponeerde Waalkens een plan om het biologisch boeren fors te stimuleren.

Brinkhorst lag dwars. Hij voelde niets voor het PvdA-plan. Waalkens werd woedend. Hij verweet Brinkhorst dat hij sociale intelligentie miste, problemen voor zich uit schoof, geen regie kon of wilde uitvoeren over de broodnodige aanpassingen van de agrarische sectoren en de veranderingen op het platteland. En ook de opvolger van Brinkhorst, Cees Veerman moest het ontgelden.

Toen Veerman in september 2005 zijn visie op de toekomst van de Nederlandse agrarische sector presenteerde met de nota ‘Kiezen voor Landbouw’ schoot Waalkens uit zijn slof.

 De visie van Veerman deugde niet volgens hem. Hij wekte de illusie dat de ondernemersgeest van de agrarische sector alle oplossingen boden en nam geen verantwoordelijkheid, niet voor boeren en niet voor het landschap. Volgens Waalkens waren milieu en biologische landbouw onderwerpen die je niet aan de markt kon overlaten: ‘omdat die markt geen geweten heeft en geen geheugen’.

Waalkens verwoordde het standpunt van zijn partij als volgt: ‘Dierwelzijn aan de sector overlaten is alsof je de slager zijn eigen vlees laat keuren.’

 Veerman legde het socialistische geroeptoeter naast zich neer en hield zijn nota als leidraad voor de broodnodige veranderingen in de landbouw. Omdat Waalkens bij Veerman en zijn ministerie geen stap verder kwam lanceerde hij een revolutionair plan. Volgens hem had het ministerie van LNV geen toekomst. De taken van het departement konden wat de PvdA betrof beter ondergebracht worden bij de ministeries van Economische Zaken en VROM. Daarbij zou een bewindspersoon bij VROM verantwoordelijkheid moeten krijgen voor het landschap.

VROM, VROMMMM
Het voorstel van Waalkens is begrijpelijk omdat het merendeel van de topambtenaren van VROM DPN-trekjes vertonen en een andere visie hebben op de Nederlandse landbouw dan hun collega’s van het LNV. Voor, tijdens en na de eerder beschreven klimaatconferenties waren het de topambtenaren van VROM die nauw samenwerkten met milieuorganisaties om de agenda’s zoveel mogelijk op elkaar af te stemmen. Tevens staat de subsidiekraan van VROM al jarenlang wagenwijd open voor de activiteiten van het milieunetwerk.Het ministerie van VROM heeft een aantal aantrekkelijke subsidiepotten waaronder de Subsidieregeling Gebiedsgericht Beleid (SGB).33 Het geld is beschikbaar om proefprojecten te laten doen naar biodiversiteit in de landbouw.
Provincies functioneren als tussenschakel en zijn de uitvoerders.
Daarnaast is er ook nog eens de VROM-afdeling SMOM (Subsidieregeling Maatschappelijke Organisaties en Milieu) die het milieunetwerk van subsidies voorziet. Gedurende de jaren 2003-2005 was de subsidiestroom uit de SMOM-pot goed voor 26,7 miljoen euro. Voor het jaar 2006 is de begroting 4.9 miljoen euro. Zowel de milieufederaties en haar partners, waaronder Natuur en Milieu en Milieudefensie, weten er miljoenen euro’s weg te slepen voor hun activiteiten.

Voordat we dit hoofdstuk afsluiten gaan we eerst nog even terug naar 26 oktober 2005, naar Den Haag. Toen kwamen de landbouwwoordvoerders van de politieke partijen in de Tweede Kamer bijeen om te discussiëren over de nota van Veerman. Tijdens deze bijeenkomst ging het boordje van Waalkens kraag even knellen.

Nadat hij het spreekgestoelte had beklommen en zijn wensen kenbaar maakte ontstond er een felle discussie tussen hem en enkele andere Tweede Kamerleden waaronder Joop Atsma van het CDA, Wien van den Brink van de LPF en de VVD-leden Janneke Snijder-Hazelhoff en Gert-Jan Oplaat. Om de lezer een beetje van de sfeer te laten proeven citeren we enkele fragmenten. Te beginnen op het moment dat Waalkens zijn betoog had afgesloten en de VVDer Oplaat reageerde.

 Oplaat: ‘Nu wij deze vorm van agrarisch exhibitionisme kennen, wat hebben wij daar nu aan? (…) Wij weten nu (…) dat boer Waalkens in Finsterwolde bijna 40.000 euro opstrijkt. Wat moeten wij daar nu mee? Wat is dit nu voor onzin?’Waalkens: ‘Daar waar wij spreken over openheid en transparantie – zoals blijkt uit de bijlage bij de begroting, komt er 1,2 mld. uit Brussel terug – mogen wij toch tenminste verwachten dat wij rekening en verantwoording waarom wij vragen tot achter de komma kunnen naspeuren? Dat heeft niets met exhibitionisme te maken. De heer Oplaat houdt een pleidooi om de black box maar mooi ver weg te stoppen met mooi veel geld erin en het zo te laten als het is. Niks ervan, mijnheer Oplaat! Wij willen openheid. Wij willen transparantie. Wij willen een eerlijk debat voeren over de belasting die je aan de ene kant krijgt opgelegd en aan de andere kant als burger weer gaat besteden. Wij zijn ervoor ingehuurd om dat te controleren. Ik vind het eigenlijk te gek voor woorden dat wij hierover een discussie moeten voeren.’Oplaat: ‘Ik meen dat de VVD koploper is geweest in de aanpak van landbouwsubsidies. Dat heeft men ons vaak verweten. Je kunt dus niet zeggen dat wij het willen wegstoppen. Maar nu weten wij het dus. Wat dan nu? De heer Waalkens komt ook niet verder. Hij roept er schande van, zegt het niet te willen wegstoppen en bepleit transparantie. Wat nu? Wij komen geen stap verder!’Waalkens: ‘(…) Er moeten scherpe keuzen worden gemaakt ten aanzien van de subsidies (…) De fractie van de heer Oplaat is net als de mijne van mening dat het budget moet worden verlaagd. (…) Ik pleit voor transparantie en openheid. Wij willen het controleren. Volgens mij is dat een van onze taken. (…) Wij maken een keuze voor de biologische landbouw. Het kabinet streeft naar 10 procent biologische landbouw. De biologische omzet stijgt, maar lang niet sterk genoeg. Het areaal biologische landbouw is de afgelopen twee jaar gedaald. De minister stelt ten aanzien van zijn ambitie van 10 procent in de begroting een bezuiniging van 4 miljoen voor. De minister kiest niet voor een hectaretoeslag voor de biologische boeren maar voor een tegemoetkoming in de kosten voor certificering. (…) Je zou een dubbelslag moeten maken door zowel de systematiek van een hectaretoeslag voor de biologische boeren te introduceren als hen een tegemoetkoming te geven in de certificeringskosten. (…)’

BIOLOGISCHE CERTIFICERING
Subsidie voor biologische certificering.
Het Ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit (LNV) vergoedt van 2006 tot 2011 de certificeringskosten van Skal, de organisatie die toezicht houdt op de biologische landbouw.

Alle biologische boeren, die aangesloten zijn bij Skal, komen in aanmerking voor deze jaarlijkse vergoeding. De certificering kost in 2006 650 euro en wordt volledig vergoed. Als een biologische boer zich voor het eerst aansluit bij Skal, worden ook (eenmalig) de aansluitkosten vergoed. De minister wil met deze subsidie de maatschappelijke waardering uitdrukken voor de bijdragen die biologische ondernemers leveren aan een goede kwaliteit van het milieu, dierenwelzijn en landelijk gebied. De biologische boeren die aangesloten zijn bij Skal ontvangen vijf jaar lang de vergoeding. De voorwaarde is wel dat men aangesloten blijft bij Skal. Ook in 2007 krijgt een biologische boer, die zich dat jaar aangesloten heeft bij Skal een vergoeding van de certificeringskosten.

Oplaat: ‘Nu begrijp ik het helemaal niet meer. Wij hadden net een kleine discussie over de landbouwsubsidies. De heer Waalkens schermt met termen als transparantie en helderheid. Hij zegt dat het allemaal niet goed wordt geregeld. Maar hoor ik hem nu een pleidooi houden dat de biologische boer in de vorm van een hectaretoeslag nog extra geld gaat krijgen? Dezelfde boer in Finsterwolde die ik als voorbeeld gaf, gaat dan dus nog meer krijgen dan 46.000 euro?’Waalkens: ‘(…) Namens mijn fractie houd ik een pleidooi voor het instellen van hectarepremies. Ik bepleit hectaretoeslagen die zijn verbonden aan tegenprestaties. (…) Het pleidooi van de heer Oplaat om de toeslagen te laten doorlopen op basis van historische referenties, doet ons verzeild raken in een moeras waarin je niet meer kunt uitleggen dat je tien jaar geleden ook ooit nog eens een keer tarwe of aardappelen hebt verbouwd.’

Oplaat: ‘Dit is geen antwoord op mijn vraag. Krijgt de biologische boer in Finsterwolde, die 40.000 euro per jaar opstrijkt, hierdoor meer? Ik verwacht een ja of nee.’

Waalkens: ‘Het gaat niet om die boer in Finsterwolde.’Oplaat: ‘Daar gaat het wel om. De heer Waalkens zegt dat een en ander transparant moet zijn. Tezelfdertijd pleit hij ervoor dat die ene specifieke boer meer geld krijgt.’Waalkens: ‘Ik houd dat pleidooi in alle openheid en namens mijn fractie. Wij stellen een hectaretoeslagregeling voor.’

Oplaat: ‘Als ik daarin mee moet gaan, wil ik wel weten wat de consequenties voor die boer zijn. Krijgt die biologische boer, die nu een bedrag van 40.000 euro per jaar ontvangt, dan meer dan hij nu krijgt?’

Waalkens: ‘Dat hangt af van het gebied waarin hij woont. (…)’Oplaat: ‘De VVD-fractie steunt niet de ombouw van de certificeringondersteuning naar dit ondoorzichtige systeem van de heer Waalkens.’ Een graantje meepikken: De politiek wéét dat er iets aan de hand is, wéét van de dubbele petten maar niemand zegt dat deze belangenverstrengeling en de wantoestanden die daaruit voortkomen afgelopen moet zijn. (…)

DE POT VERWIJT DE KETEL DAT HIJ ZWART ZIET.
Op 3 augustus 2006 verschenen een aantal koppen in de media over minister Veerman van LNV. De Telegraaf: ‘Veerman liet zich naar huis in Frankrijk rijden.’ De Volkskrant: ‘Veerman overtrad regels voor gebruik dienstauto.’ NRC Handelsblad: ‘Veermans rittenadministratie.’

In De Telegraaf kwam Waalkens aan het woord, hij wilde opheldering van premier Balkenende: ‘Dit is absoluut slordig.’ Waalkens ‘rook bloed’. Hij wilde weten welke regels hiervoor golden en wat de consequenties waren als Veerman die had overtreden. Ook Waalkens’ PvdA-collega Staf Depla mengde zich in de media. In dagblad De Gooi- en Eemlander zei hij dat hij het ‘een beetje dom’ vond dat Veerman met zijn dienstauto naar Frankrijk was gereden. Hij wilde dat Veerman tekst en uitleg gaf en de ten onrechte gedeclareerde kosten terugbetaalde.Bron: 2006 Sinistra. Politieke maffiosi op Haags, provinciaal en gemeentelijk niveau. Pagina: 109-118. Uitgeverij Aspekt.

Advertentie

Pok: de pot verwijt de ketel dat hij zwart ziet

(update 9 januari 2008)

In het kader van het halfjaarlijks Parlementair Overleg Koninkrijkrelaties (POK) brengt een Nederlandse delegatie van 2 tot 12 januari 2007 een bezoek aan de Antillen. Dit bezoek kreeg mede door het Tweede Kamerlid Hero Brinkman (PVV) bijzondere aandacht. Op een nogal niet te verbloemen wijze noemde hij de Antillen een boevennest die op Marktplaats.nl te koop zou moeten worden aangeboden. De Antilliaanse politici noemde hij incompetent, corrupt en daagde ze uit voor een debat.Op een nogal niet te verbloemen wijze noemde hij de Antillen een boevennest die op Marktplaats.nl te koop zou moeten worden aangeboden. De Antilliaanse politici noemde hij incompetent, corrupt en daagde ze uit voor een debat.

De andere Nederlandse delegatieleden houden zich op de vlakte maar hun Antilliaanse collega’s zijn woedend over de uitlatingen van Brinkman. Bijna alle Antilliaanse fractieleiders stuurden hem een brief waarin ze meedeelden dat hij niet welkom was op de Antillen. Ze wilden eerst zijn excuses voordat ze met hem aan tafel gingen zitten. Brinkman weigerde.

Veel Antillianen vroegen zich af of zijn houding gewoon in een door de Nederlandse parlementariërs in een achterkamer onderling afgesproken scenario pastte. Een onrealistische gedachte gezien het ‘cordon sanitair’ in de Tweede Kamer ten aanzien van de PVV. Maar … de overige politiek correcte Nederlandse delegatieleden zullen er tijdens de ‘onderhandelingen’ wel dankbaar gebruik van maken. Ze laten Brinkman de hete kooltjes uit het vuur laten halen zodat zij op politiek correcte wijze de zaak kunnen sussen.

Op maandag 7 januari 2008 zou de grote confrontatie op Curaçao plaatsvinden, dan moesten de parlementariërs met elkaar aan tafel.

Brinkmans houding tegenover de Antillen is waarschijnlijk ingegeven door zijn PVV-collega en Antillen-deskundige Teun van Dijck. Van Dijck kent de Antillen als zijn broekzak en staat er bekend als ‘Tony Saxophony’

http://photos1.blogger.com/photoInclude/blogger/5832/2094/1600/ajmzzb.jpg, hij is gehuwd met een voormalige Miss Curaçao, was er ambtenaar bij de Dienst Openbare Werken, werkte er bij een verzekeringsmaatschappij, was er bedrijfsleider in de horeca en tot slot adviseur werving en selectie in Willemstad. Toen hij net aantrad bij de PVV liet hij al weten hoe hij over de Antillen dacht, hij wilde 90 procent van de verschillende Nederlandse bijdragen aan de Antillen schrappen.

De Antillen hebben al jarenlang een torenhoge schuldenlast van meer dan 2 miljard euro. Het tekort op de eilandengroep komt voornamelijk door het enorme ambtenarenapparaat. Dit waterhoofd is ontstaan omdat Antilliaanse regeringen mensen vaak in dienst namen om ze te paaien voor de verkiezingen.

Het Nederlandse kabinet heeft voor 2008 2,2 miljard euro opzij gelegd om de schulden van de Nederlandse Antillen te verlichten. In ruil hiervoor wil Nederland zich flink gaan bemoeien op het gebied van rechtshandhaving en economisch toezicht.

Brinkman is het daar niet mee eens en wil de Antillen uit het koninkrijk. ‘De schuld van 2,2 miljard hoeven ze niet meer te betalen. En als bijkomend voordeel worden de corrupte Antilliaanse politici vanzelf minder corrupt omdat suikeroom Nederland wegvalt. Ze zullen dan sneller worden afgerekend door de eigen bevolking’, aldus Brinkman.

 Op zich is Brinkman een prima vent maar nieuw in de politieke arena. Hij was een verdomd goed politiefunctionaris die er tijdens zijn werk geen doekjes omheen bond en menigmaal in ervaring kwam met de links-radicale beweging (krakers).
In de huidige toestand kiest hij jammer genoeg een te eenzijdige aanpak omdat hij de oorsprokelijke oorzaken van de door hem genoemde corruptie buiten schot laat.

De Nederlandse overheid heeft namelijk nooit – maar dan ook nooit – concrete, constructieve maatregelen genomen om de corruptie op de eilanden aan te pakken. Erger nog, dat kon men ook niet omdat Nederland zelf enorme boterbergen op zijn hoofd heeft.

 Ten eerste zijn de toestanden op de Antillen het gevolg van meerjarige PvdA-overheersing en schijnheilige CDA-christelijkheid die vanuit een soort koloniaal syndroom alle corruptie binnen de Antilliaanse en Nederlandse gelederen onder het politieke tapijt hebben geveegd. Ten tweede stinkt de adem van de Nederlandse delegatie (politiek) naar rotte vis. De Nederlandse vertegenwoordigers kunnen niet oprecht met hun Antilliaanse collega’s onderhandelen omdat hun eigen huis een enorme janboel is. En … ook binnen hun eigen delegatie zat er een ‘smet op het vestje’. Maar daarover later meer, eerst even een klein voorbeeld janboel.

Dat bleek bijvoorbeeld op 1 januari 2007 toen er alleen al bij het ministerie van Buitenlandse Zaken 5,7 miljard euro zoek was (www.bvkb.nl). Daarnaast heerst er een enorme vriendjespolitiek en financiële ‘corruptie’ bij provincies en gemeenten (lees mijn boek ‘Sinistra. Politieke maffiosi op Haags, provinciaal en gemeentelijk niveau’ http://www.bruna.nl/boeken/9789059115255). Terwijl de Nederlandse delegatie in de Antillen is gaan deze toestanden onverminderd voort. Lees als voorbeeld de volgende berichten:

 http://www.volkskrant.nl/binnenland/article492142.ece/Rekenkamer_Amsterdam-Zuidoost_stopt_ermee?service=Print

http://www.hetvrijevolk.com/?pagina=5118&titel=De_Amsterdamse_PvdA-beerputTot slot.

Het spreekwoord ‘de pot verwijt de ketel dat hij zwart ziet’ gaat hier op. De Nederlandse politiek corrupte pot heeft de Antilliaanse ketel heeft doen volgen. Gezamenlijk lappen ze al jarenlang de fatsoensnormen aan hun laars en hebben lak aan de bevolking.

De Antillianen hoeven (nog) geen boetekleed aan te trekken en kunnen met een gerust hard het stelletje politieke Nederlandse elite met de neus op hun eigen schandalige feiten drukken.

OVER EN UIT
Wauw, op 8 januari 2008 blijkt dat het geplande overleg op de Antillen tussen Nederlandse Tweede Kamerleden en politici van de eilanden niet is doorgegaan.
Zo …, bedankt Hero Brinkman, nu is de Nederlandse delegatie weer waar ze wezen moet, kom op terug naar Nederland. Eerst eens orde in eigen huis scheppen om daarna terug te keren om met een schone bezem het Antilliaanse huis schoon te vegen.

DE BELEDIGERS BELEDIGD
Oh, oh, oh, wat zijn we beledigd. De Antilianen over de beledigingen van Hero Brinkman en de Nederlandse delegatie omdat Brinkman de toegang geweigerd is tot het Antilliaanse parlement.

Hoe durven ze, hoe halen die Antilanen het in hun hoofd? Nee neem dan de Nederlandse overheid die gaat met dit soort beledigingen anders om.

Oeps …., sorry, ik maak een foutje. Hoezo …? Nou heel simpel, wij gaan namelijk met dit soort beledigingen exact hetzelfde om!

Laten we even teruggaan naar september 2003 toen een boeking van vier ambtenaren uit Nederland in het luxueuze Antilliaanse hotel Kurá Hulanda werd afgezegd wegens beledigende uitingen door de hotel-eigenaar Jacob Gelt Dekker over de Nederlandse POK-delegatie en Nederlandse politiek in het algemeen.

 Desgevraagd liet de vertegenwoordiging van Nederland in Willemstad, Mariëlle Capello, toen weten:
“Wij hebben vorige week één overnachting in Kurá Hulanda van een delegatie van vier ambtenaren uit Nederland afgezegd”. Dit had volgens Capello te maken met uitlatingen van Gelt Dekker in de media. “Hij is in interviews met Radio Paradise en TV11 langdurig en uitgebreid tekeer gegaan tegen politiek Den Haag. Behalve dat hij het bezoek van de fractievoorzitters een snoepreisje noemde, beweerde hij dat heel politiek Den Haag corrupt is”, aldus Capello. Naar aanleiding hiervan heeft vertegenwoordiger Onno Koerten aan Gelt Dekker laten weten dat hij zich ernstig heeft gestoord aan de uitlatingen omdat die grotendeels onjuist waren. “Bij wijze van protest hebben we toen die ene overnachting van de delegatie afgezegd”, aldus Capello.

Maar volgens Gelt Dekker bleef het niet bij die ene dag en had Capello het hotel laten weten dat Nederlandse bewindslieden in de toekomst niet meer in zijn hotel zouden worden ondergebracht.

 En …, en.., Gelt Dekker wees ook nog even fijntjes op een akkefietje dat enkele maanden daarvoor had plaatsgevonden: de Leerdam-affaire. Het betrof John Leerdam, een partijgenoot van de voormalige PvdA-voorzitter en huidige minister van Financiën, Wouter Bos. De media stond er vol van. Een commentator van de Weekkrant Suriname beschreef de PvdA- coryfee(ën) als volgt.

‘Maar wat zijn de alternatieven in Nederland? Als je de domme kiezer mag geloven, afgaande op de gemeenteraadsverkiezingen, Wouter Bos met zijn PvdA! Pardon!? Bos? Wouter de Boskabouter? Zijn die Hollanders dan net zo dom en onnadenkend als die yankees? Als het gaat om griezels in de politiek, lopen Bush en Bos hand in hand. En niet alleen vanwege hun naam!

Wie Bos van dichtbij heeft meegemaakt, weet wat ik bedoel. Naar buiten toe de joviale kerel met loszittende kleren aan zijn lijf. Maar van binnen een engerd, die slecht tegen zijn verlies kan. Nog los van het feit dat ik hem tussen al zijn kritiek op het huidige regeringsbeleid door, met geen stevig argument heb horen komen hoe het anders moet, is het gewoon een verwend irritant jongetje.
Vraag Bos bijvoorbeeld eens naar de onbetaalde hotelrekening van partijgenoot John Leerdam op Curaçao. Leerdam, van wie je met zijn Antilliaanse bloed niet anders kan verwachten dan dat hij de boel probeert te flessen, weigerde een paar jaar geleden zijn rekening te betalen voor zijn verblijf in Kurá Hulanda in Willemstad. Pas na tussenkomst van Kamervoorzitter Weisglass, Bos himself en dreigende taal van advocaat Gerard Spong, werd alsnog snel de schuld voldaan. Het akkefietje doet nog altijd het bloed van Bos koken. Niet richting Leerdam, maar richting de hoteleigenaar in kwestie die gewoon betaald wilde worden voor zijn diensten. En zo zijn er nog wel wat incidentjes rond de PvdA-coryfeeën waar je vraagtekens bij kunt zetten.’

 Het hele commentaar is te vinden op: http://www.surined.nl/index.php?option=com_content&task=view&id=1341&Itemid=32

Tja, en bijna vanzelfsprekend had de afzegging van de overnachting van de ambtelijke delegatie volgens de vertegenwoordiging van Nederland in Willemstad, Mariëlle Capello, niets te maken met de affaire-Leerdam. ‘Wij wisten daar niets van. Dat kwam pas daarna in de publiciteit. Bovendien zijn wij de vertegenwoordiging van de Nederlandse regering en niet van het parlement. Wij hebben gereageerd omdat Gelt Dekker heel politiek Den Haag als zijnde corrupt over een kam scheerde’, aldus Capello.

 SMET OP HET VESTJE
Tijdens het hele geroezemoes rondom het recente POK-overleg vroeg ik me af hoe de Nederlandse delegatie gereageerd zou hebben indien de Antilliaanse politici fijntjes naar de affaire-Leerdam hadden verwezen. Maar helaas, dat gebeurde niet, de Antillianen gedroegen zich politiek correct. Mogelijk had dit gedrag te maken met het feit dat John Leerdam een Antilliaanse Nederlander is en als collega van Brinkman deel uitmaakte van de Nederlandse delegatie.