HAAGSE BLUF!

 

Tjonge, wat zijn we weer geschrokken. Zit je op je gemak en onder het genot van een kop koffie te genieten van je ontbijt,  lees je op pagina drie van de wakkere krant van Nederland het volgende bericht: “Ontwikkelingsgeld naar rebellenleger”. Uit het artikel blijkt dat het VVD-Tweede Kamerlid Boekestijn er als de kippen bij was om hierover vragen te stellen aan de ‘pepernotenkoning’ van ons huidige kabinet, minister Koenders van het departement Ontwikkelingssamenwerking.

 

Het zal mij benieuwen of het deze keer een of twee weken duurt voordat dit schandaal weer in de Haagse doofpot verdwijnt. Ontwikkelingshulp is immers het exclusieve speeltuintje van vooral de linkse politieke maffiosi – een elitair clubje dat al jaren met prachtige ‘toneelstukken’ de wereld rondreist om gelijkgezinden aan de macht te helpen. Een clubje dat weigert gedegen verantwoording af te leggen over bijna honderd miljard aan gemeenschapsgeld dat al sinds het aantreden van Jan Pronk in het toenmalige kabinet Den Uyl in een bodemloze put is verdwenen.

 

Hun speeltuin is het ministerie van Buitenlandse Zaken. Bij dit departement zijn bijvoorbeeld de afgelopen drie decennia miljoenen euro’s aan gemeenschapgeld zoek. Ja, zoek, verdwenen, want desgevraagd ‘weet men niet’ waar het geld uiteindelijk terecht is gekomen. Men weet het natuurlijk wel, want het is niet de eerste keer dat ons belastinggeld via dit departement bij moordenaars en oorlogsmisdadigers is beland.

 

Ditmaal gaat hem om het luttele bedrag van 326.491 euro dat waarschijnlijk in handen van de Oegandese misdadigers van het Verzetsleger van de Heer (LRA) is gekomen, maar bij tientallen andere gelegenheden verdwenen er miljoenen euro’s in de zakken van rebellen in Sri Lanka, Turkije, Irak, Zuid-Afrika, Namibië, Angola, Mozambique, Filippijnen, Birma, Nicaragua, El Salvador etc. etc.

En ook toen kwamen er protesten, die als sneeuw voor de zon verdwenen.

 

Meneer Boekestijn ik wens u veel succes. Ik blijf deze nieuwe Haagse Bluf! nauwlettend volgen.

 

 

 

 

Advertentie

Politieke maffiosi op Haags, provinciaal en gemeentelijk niveau

 

 

Alleen een bijltjesdag kan het vertrouwen van de burger in de financiële markt terugwinnen. De schuldigen moeten aan de paal genageld worden. Te beginnen bij de politiek, de Nederlandse Bank, en de raden van commissarissen bij banken etc.

 

 

Voor wie een beetje inzage wil hebben in de smeerlapperij van het politieke financiële beheer: www.bruna.nl…

 

 

 

 

 

 

EEN GESCHENK UIT DE HEMEL

Voor het kabinet Balkenende kwam de kredietcrisis als een geschenk uit de hemel. Eindelijk kon het ademhalen, want wat hebben de kabinetsleden het benauwd gehad gedurende de twee maanden ervoor.

Zo ontstond eerst de rel rondom het Tweede Kamerlid Wijnand Duyvendak, gevolgd door de Bluf!-affaire rond Jaqueline Cramer, met als toetje het radicale verleden van Jet Bussemaker. Geconfronteerd met deze affaires keek onze minister-president Jan Peter Balkenende stoïcijns de andere kant op, en lapte zelfs alle harde feiten aan zijn laars om zijn kabinet van de dreigende ondergang te redden.

Tijdens het debat over het actieverleden van Jaqueline Cramer probeerde hij zelfs de aandacht af te leiden door het Tweede Kamerlid Rita Verdonk rigoureus de mond te snoeren. Met een grijns op zijn gezicht suggereerde hij dat hij vlak voor haar aantreden als minister in 2003 vertrouwelijk met haar had gesproken over haar eigen radicale actieverleden in het Nijmegen van de jaren tachtig.

Balkenende wist zich gesteund door de politiek correcte media, aan wie er ook veel gelegen is de massale aandacht van het actieverleden van Duyvendak en Cramer af te leiden.

Behalve haar actieverleden was Verdonk ook nog eens lid geweest van de voormalige politieke partij PSP (het huidige GroenLinks). In eerste instantie ontkende Verdonk stellig lid te zijn geweest van de PSP, om daarna te roepen dat ze zich had vergist. Het tv-programma Knevel en Van den Brink, Nova en het weekblad Vrij Nederland hebben haar met veel moeite tot deze bekentenis gedwongen. Tientallen vragen werden op haar afgevuurd vanwege haar PSP-lidmaatschap gedurende haar studententijd in Nijmegen.

Knap onderzoekswerk van deze zelfde politiek correcte media, vind u niet? Ze hadden zelfs kostbare tijd geïnvesteerd om deze ‘schokkende’ feiten via diepgaand onderzoek boven tafel te krijgen.

Grote foei voor Verdonk dus. Hoe kon zij ooit lid zijn geweest van zo’n radicale partij? Een partij die er niet voor terugdeinsde samen te werken met terroristen. Een partij die direct betrokken was bij de heksenjacht op functionarissen van politie- en inlichtingendiensten. Zelfs de gezinnen van deze functionarissen werden daar het slachtoffer van.

Maar als het lidmaatschap van deze partij zo verderfelijk was, waarom zwijgen de media en de politiek dan in alle talen over een van de belangrijkste oud-PSPers, de politica Andreé van Es, die zelfs direct betrokken was bij de voornoemde heksenjacht. Van Es werd in 2007 aangesteld als directeur-generaal Binnenlandse Zaken. Nota bene een functie als bovenbaas van de politie- en inlichtingendiensten. Een positie die vele malen machtiger is dan het Kamerlidmaatschap van Rita Verdonk.

Waarom wordt hier zo oorverdovend over gezwegen? Waarom horen we hierover geen enkel geluid en geen enkel protest van haar voormalige slachtoffers bij politie- of inlichtingendiensten?

DE OBAMA-HYPE IN NEDERLAND

 

In de Nederlandse media is het Barack Obama voor en Barack Obama na. Hier heeft hij de Amerikaanse verkiezingen al gewonnen. Maar waarom sluit Nederland deze nieuwkomer zo kritiekloos in zijn armen? Hoe heeft het zover kunnen komen?   

 

Wie de afgelopen decennia een beetje de maatschappelijke gevolgen van de  invloedrijke socialistische agenda in Nederland heeft kunnen volgen, kan in grote lijnen voorspellen waartoe een eventueel presidentschap van Barack Obama zal leiden. Enkele voorbeelden: ontmanteling van het defensiesysteem, nog meer onveiligheid, meer asielzoekers en een grotere lastenverzwaring voor (werkende) burgers en bedrijven.

 

Dit zal in belangrijke mate komen omdat niet de gekozen regering van de Verenigde Staten het daadwerkelijke nieuwe beleid zal gaan bepalen, maar het enorme buitenparlementair netwerk waartoe Obama jarenlang behoorde. Een machtig netwerk dat al meer dan twintig maanden alle ter beschikking zijnde middelen inzet om hem aan het bewind te helpen.    

 

Een en ander ving aan op 12 januari 2007, toen meer dan duizend leiders van dit netwerk bijeen kwamen om hun gezamenlijke agenda te bepalen. De bijeenkomst was georganiseerd door the Campaign for Community Values onder de noemer ‘Heartland Democratic Presidential Forum’ Tijdens deze conferentie werd Barack Obama de navolgende vraag gesteld: “If elected president of the Unites States, would you agree in your first one hundred days to meet with a delegation of representatives from this various communities organizations – the Campaign for Community Values? Could they count on you in your first one hundred days to sit down with them? “

 

Obama wond er geen doekjes om en antwoordde met verheven stem: “Yes, but let me even say before I even get inaugurated, during the transition we going to be calling all of you in to shape our agenda.”

 

Deze uitspraak had een opmerkelijke gelijkenis met een uitspraak van één zijn socialistische collega’s, de PvdA’er Bert Koenders, die enkele weken later woorden van dezelfde strekking sprak in Nederland.

 

Toen het voltallige Kabinet Balkenende 4 tijdens zijn eerste honderd dagen door het land trok om met de burgers van gedachten te wisselen over een nieuw beleid, toog Koenders spoorslags naar zijn oude kameraden van de Evert Vermeer Stichting (EVS).

De EVS is niet alleen een belangrijke denktank van de Partij van de Arbeid, maar is in Nederland tevens via haar partners verbonden met een enorm en invloedrijk buitenparlementair netwerk. Een netwerk dat ons land onder meer heeft opgezadeld met het enorme kapitaalverslindende Generaal Pardon, de gigantische lastenverzwarende milieumaatregelen en ministers, staatssecretarissen of hoge ambtenaren wiens dubieuze verleden krampachtig met de mantel der politieke liefde bedekt wordt.

 

Wetenswaardig is dat ditzelfde netwerk nauwe banden onderhoudt met het netwerk van Barack Obama.

 

Terug naar Bert Koenders. Als de nieuwe minister van Ontwikkelingssamenwerking sprak Koenders op 14 april 2007 zijn oude kameraden toe op de jaarlijks terugkerende Afrikadag van de EVS. Ook hij benadrukte wie zijn beleid zou gaan bepalen: “Dames en heren, beste vrienden, partijgenoten, fans van de Evert Vermeer Stichting! Voor mij is het echt fantastisch om vanmorgen hier te zijn, en dat zeg ik niet zomaar, want dit is “home sweet home”. Dit is mijn thuisbasis, mijn plek. Een plek met echte nestgeur. (…) En ik ben dus ook ongelofelijk trots dat ik namens u, nu en straks, als minister voor Ontwikkelingssamenwerking aan het werk kan gaan. (…)Begin jaren negentig was ik nog jullie bestuurslid. (…) Nu hoop ik eigenlijk uw stem te zijn in het Nederlandse bestuur.”

 

De nauwe verbintenis tussen de Amerikaanse en Nederlandse socialisten bestaat al jaren, vooral binnen de buitenparlementaire netwerken. De belangrijkste verbinding is het Amerikaanse IPS en het Nederlandse TNI netwerk, waarin de socialisten rijkelijk vertegenwoordigd zijn. De buitenparlementaire tentakels van het IPS-TNI netwerk reiken tot in bijna alle maatschappelijke gelederen van ons land. Mede daarom is de mediahype rond Obama in Nederland niet zo vreemd.

 

Belangrijke PvdA-politici staan openlijk aan Obama’s zijde. Om die reden werden staatssecretaris Jet Bussemaker en minister Wouter Bos wegens hun vergaande publiekelijke voorkeur voor Obama onder meer door premier Balkenende op de vingers getikt.

 

Hoe kort de lijntjes zijn tussen het Obama-kamp en socialistisch Nederland, openbaart zich het meest via het prominente PvdA-lid Kirsten Verdel. De oud-woordvoerder van Bill Clinton, Michael Gehrkie, die nu belast is met de campagne voor de presidentsverkiezingen, stelde haar aan als stafmedewerker van het campagneteam. Haar kennis van campagnestrategieën is zeer welkom in de strijd die wordt geleverd om Barack Obama in het Witte Huis te krijgen.

 

Verdel heeft een aanzienlijke staat van dienst. Zo was zij onder meer werkzaam bij het Ministerie van Binnenlandse Zaken, campagneleider van de PvdA in Rotterdam, werkzaam bij het Landelijk Partijbureau van de PvdA tijdens de Tweede Kamer- en Provinciale Statenverkiezingen en statenlid in Zuid-Holland. Ze voerde campagne voor oud-minister Klaas de Vries voor het lidmaatschap van de Eerste Kamer en was ontwikkelingshulpverlener in China en Sierra Leone. Nu werkt ze als enige buitenlander in het campagneteam van Barack Obama op het hoofdkantoor in Washington DC.

 

De eerste maanden hield ze zich bezig met rapid response, opposition research en de debatvoorbereiding van Obama. Daarna ging ze aan de slag in het Political Department, waar gewerkt wordt aan de ontwikkeling en uitvoering van de campagnestrategie voor de laatste zes weken van de campagne. Ze stuurt persberichten en reacties de deur uit, en haar berichtgeving wordt rijkelijk verspreid in Nederland. Ze schrijft voor Vrij Nederland en het Financiële Dagblad, en heeft tevens artikelen gepubliceerd in de Volkskrant, Trouw, Lokaal Bestuur, Intermediair en Erasmus Magazine. Tevens post ze op de website FOK onder de naam darktower.

 

Op 4 november 2008 is het zover. De kiezer mag dan wel bepalen wie de nieuwe president wordt, maar het zullen uiteindelijk de buitenparlementaire netwerken zijn die het beleid gaan bepalen. Wie zich daarin wil verdiepen doet er goed aan om eens de inhoud van de navolgende websites tot zich te nemen.

 

http://www.communitychange.org/who-we-are/our-partners/midwest

 

http://www.communitychange.org/who-we-are/our-partners/northeast

 

http://www.communitychange.org/who-we-are/our-partners/northwest

 

http://www.communitychange.org/who-we-are/our-partners/southeast

 

http://www.communitychange.org/who-we-are/our-partners/southwest

 

http://www.ips-dc.org/about/partners

 

http://www.newprogressivevoices.org/